Periode voor de oorlog: het triumviraat (1899-1914)

We stellen u graag twee kunstvrienden voor: Herman Broeckaert (1878-1930) en Pieter Gorus (1881-1941). In het spoor van de grote meester Franz Courtens (1854-1943), vormen deze figuren samen met Leo de kern van de tweede generatie van de Dendermondse schildersschool: het verfverslindende triumviraat. De drie vrienden van dezelfde generatie vertoeven in de streek rond Dendermonde (Vlassenbroek, Overmere, Sint-Amands…) graag in elkaars gezelschap omwille van hun gedeelde passie: de kunst. Ze staan al sinds hun jeugd met elkaar in contact, maar vertoeven nu steeds vaker in elkaars gezelschap. In 1905 gaan ze zelfs samenwonen in Sint-Amands ( Figuur 1 , Figuur 2).

Leo vestigt zich in 1908 in Vlassenbroek, na zijn hart te hebben verloren aan Elisa Pée, met wie hij in het huwelijksbootje was gestapt. Twee jaar later verhuizen ze naar Baasrode, waar ze twee kinderen welkom mogen heten: Egidius (Guido) en Julia. Het koppel heeft het niet breed. Niettemin kan hij in deze vooroorlogse periode enkele buitenlandse reizen ondernemen ( Figuur 3 , Figuur 4 ). Nederland en Parijs staan op het programma.

Hoe evolueert zijn stijl als schilder? Het grijs ruimt plaats voor een kleurrijk luminisme. Hij leunt met deze werken sterk aan bij het werk van Courtens, met wie hij nauwe contacten onderhield. Licht staat centraal, zoals bij de impressionisten. Het werk van Emiel Claus (1849-1924) moet Spanoghe zeker bekend geweest zijn, gezien Claus zelfs een werk van Spanoghe selecteert voor een tentoonstelling ( Figuur 5 ). Leo Spanoghe wordt opgemerkt en exposeert her en der ( Figuur 6).

Geleidelijk aan verlaat hij het impressionisme en vinden zijn werken meer aansluiting bij een post-impressionistische stijl ( Figuur 7).