Na de oorlog keert hij terug naar Baasrode. De streek had het tijdens de oorlog zwaar te verduren gehad. Veel van zijn doeken zijn bij zijn terugkomst verdwenen. In 1923 verhuist hij naar Dendermonde. Niettemin blijft hij ook vaak terug te vinden in Vlassenbroek. Hij geeft er zelfs lessen ‘en plein air’.
Tentoonstelling volgen mekaar op ( figuur 1, figuur 2, figuur 3). Leo Spanoghe is ook actief binnen de Dendermondse kunstwereld: hij wordt ondervoorzitter van de pas gestichte Dendermondse Kunstkring en wordt vanaf 1934 leraar aan de academie ( figuur 4, figuur 5 , figuur 6). Hij geeft er een nieuwe richting die hem op het lijf geschreven is: landschapsschilderen. Jammer genoeg is hij genoodzaakt dit snel stop te zetten.
Hij zoekt ook andere oorden op: Oostende en Brugge. In deze laatstgenoemde stad is hij vaak terug te vinden. De werken waar Brugse zichten het onderwerp vormen, zijn daarvan nog steeds getuige (figuur 7).
De ervaring van de oorlog en het feit dat nieuwe kunststromingen bij zijn terugkomst meer aandacht krijgen, laten Spanoghe ondertussen naar een donkerder kleurenpalet grijpen. Men zou het kunnen beschouwen als de intrede van een expressionistische element in zijn werk. Het is misschien niet toevallig dat bepaalde werken vanaf 1927 ook geïnspireerd lijken op die van Van Gogh. In 1927 wordt in Brussel namelijk een overzichtstentoonstelling georganiseerd van de werken van deze bekende kunstenaar. Naarmate de jaren vorderen kan Spanoghe de ontgoocheling, opgedaan tijdens de oorlogsjaren en bij zijn terugkomst, meer en meer achter zich laten: kleur doet zijn herintrede in Spanoghe’s werk (figuur 8).
